Fakt nr 1: nie mam za cholerę pamięci do twarzy. Muszę zobaczyć człowieka kilkakrotnie żeby móc go przy którymś kolejnym spotkaniu rozpoznać. Aczkolwiek łatwiej niż rysy twarzy jest mi zapamiętać wyraz / minę / grymas - no, to co człowiek ze swoją mordą wyczynia.
Fakt nr 2: jak byłam dzieciakiem, mieliśmy tylko telewizję publiczną, żadnych satelit czy kablówek. Znam sporo muzyki którą wtedy grali w radiu, ale do tej pory nie widziałam wielu teledysków. I czasem jak mnie najdzie ochota na posłuchanie czegoś z Radia TjuTjuB, to odpalam wersję z oficjalnym wideo... i odkrywam coś nowego.

Dobra, to tyle wstępu. A teraz pytanie. Poniżej link do ładnej piosenki. Czy tylko ja uważam że...

...Sting, pomijając oczywiście fryzurę, wygląda wypisz-wymaluj jak Walduś Kiepski?
Nie wiem, na kacu kręcił ten filmik czy co, ale ma taką minę przez większość czasu, od +/-0:50, że aż ma się ochotę powiedzieć "Cycu jeden"...
białym winem [bez owoców]

Mam odwrotnie. Jeśli widziałem kogoś kilkakrotnie albo rozmawiałem z nim choć przez chwilę to już go pamiętam. Potem mam tylko problem z dopasowaniem go do imienia, zdarzenia, miejsca. Więc jeśli gadałem z kimś w 1990 i niedajborze przypomnę sobie jego imię i zdarzenie, miejsce czy cokolwiek innego to wygląda to naprawdę głupio.