"Pracowity jak mrówka", mówili. Zapomnieli tylko dodać, że również agresywny, jadowity, łajdacki i prymitywny. Pewne gatunki mrówek nie są wcale tak sympatyczne jak je w szkole przedstawiano.
Dorylus
Mrówki zamieszkujące lasy zachodniej Afryki. Lubią grupowe wypady po jedzenie: cokolwiek żywego znajdzie się na ich drodze - zjadają to. Do walki używają potężnych żuwaczek zdolnych do wyrywania fragmentów ciał przeciwników. Żyją w doskonale zorganizowanych koloniach liczących do 22 milionów osobników. Królowa kolonii składa co miesiąc 1-2 milionów jaj, stale uzupełniając niedobory kadrowe. Osiągając 5 centymetrów długości, królowa dorylus jest największą mrówką na świecie. Powtórzę: 5. Centymetrów. Długości. Mrówka.
Tapinoma sessile
Mrówki-śmierdziele. Po rozgnieceniu wydzielają zapach przypominający ser pleśniowy najbardziej szlachetnych odmian. Poza tym nie przejawiają żadnej szkodliwej dla człowieka działalności.
Polyergus breviceps
Gatunek mrówek pasożytniczych. Królowa - największy kozak w całej kolonii - przeprowadza inwazję na inną kolonię, gdzie siłą przejmuje władzę, rozprawiając się z miejscową królową. Podbite mrówki podporządkowują się nowej władczyni i wychowują dla niej w niewoli nowe zastępy poddanych. W międzyczasie robotnice polyergus wykradają poczwarki z okolicznych gniazd, przynosząc je następnie do macierzystego. Breviceps przejawiają ciekawe zachowanie podczas powodzi - wchodzą na szczyt mrowiska i formują się w kulę, w środku której znajduje się chroniona królowa.
Solenopsis invicta
Mrówki ogniste, nazwane tak ze względu na palący ból powstający po ich użądleniu. W skali Schmidta otrzymały 1,2 pkt. i choć pojedyncze użądlenie nie jest dla człowieka śmiertelne, to zaśnięcie po pijaku w pobliżu gniazda może nie skończyć się najlepiej. Gatunek niezwykle inwazyjny i agresywny.
Daceton armigerum
Wśród koron drzew Gujany Francuskiej żyją mrówki zdolne pokonać przeciwnika ważącego 100 razy więcej niż one same. I są przy tym zabójczo skuteczne. Armigerum zwabia swoją ofiarę w pułapkę i uderza ją w głowę. Gdy oszołomiony przeciwnik próbuje dojść do siebie, z okolicy zbiegają się kumple armigerum i razem rozrywają swoją ofiarę silnymi żuwaczkami. Jakby tego było mało, mrówki posiadają kolec jadowy, którym mogą paraliżować przeciwnika.
Myrmecia gulosa
Jedna z największych i najstarszych mrówek na Ziemi, z racji wielkości nazywana "mrówką-buldogiem". Sądzi się, że owady te wyewoluowały z os, o czym świadczyć może ich doskonały wzrok, długość ciała (3-4 cm), kolec jadowy i względnie samotny tryb życia. Myrmecia gulosa potrafią skakać i w locie polować na inne insekty (stąd również inna nazwa: "mrówka-skoczek"). Gulosa jest gatunkiem prymitywnym i agresywnym, a jej jad może zabić człowieka. Występuje tylko na terenie Australii.
Anoplolepis gracilipes
Szalona żółta mrówka. Jedna z pięciu najbardziej inwazyjnych odmian mrówek na świecie. Znajduje się w pierwszej setce największych szkodników świata. W rejonie Australii i Oceanii stanowi istną plagę, wyrządzając ogromne szkody środowiskowe - w latach 1989-2003 anoplolepis gracilipes uszczupliły na Wyspach Bożego Narodzenia populację krabów o około 20 milionów, nie gardząc przy okazji ptakami czy innymi zwierzętami. Szalone mrówki budują super-kolonie, składające się nawet z tysiąca osobników na metr kwadratowy. Sieją zniszczenie gdziekolwiek się pojawią. I są szalone.
Paraponera clavata
Zwane inaczej "mrówkami-pociskami" (bullet ants) ze względu na rozdzierający ból fizyczny, który powstaje po ich ugryzieniu. W skali bólu Schmidta ukąszenie paraponery otrzymało najwyższą możliwą notę i zostało przyrównane do chodzenia po rozżarzonych węglach z gwoździem w stopie. Miejscowi w Amazonii nazywają paraponerę "mrówką 24-godzinną" z powodu okresu, w jakim ból utrzymuje się od momentu ugryzienia. Dla ludzi zajmujących się owadami stanowi clavata niezwykle cenny okaz, ponieważ jest jedynym ze swego rodzaju, pozostałym na Ziemi.
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą